Sonsuz Karanlık

.''HEP UZAKTADIR.. ! Bazen çok özlersin onu Birilerine anlatmaya çalışırsın..ANLAMAZLAR..! Çok insan çıkar karşına .. Kalbine girmek ister ama; sen izin vermessin.. Çevren ne kadar kalabalık olsada SEN ONU İSTER ONU ÖZLERSİN.!! Yalnız kalırsın.. Yavaş yavaş kabullenirsin ONSUZ DA yaşamaya.. ALIŞIRSIN AMA ASLA VAZGEÇEMEZSİN

...

Şimdi öylece, yeryüzünün bir yanında, belki de yüzüne baktığında içi ısınmayan insanlarla birliktesin.
Oysa burada, görmese de sesini duymak için can atan tonla melek var...

Kalabalıktan arınsak...
Ben yeryüzünde olma sebeplerini açıklasam sana. neler yapabileceğini, neler yaptırabileceğini.
Olmadığın her yerin karanlığa yakın bir renk olduğunu
Mesela, gökkuşağının her rengini kendinde taşıdığını biliyor muydun?
Zaman zaman gergin kırmızı, zaman zaman hassas açık tondan mavi,
bazen ilgili bir turuncu, bazen kırgın bir sarı...

Ya da sadece sesinin, tüm kırgınlıkları unutturup, kalbi nasıl da hızlı attırabildiğini?
Gülümsemediğin her anı silmek istediğimi?
Ses çıkarmasan bile, yanımdan öylece geçip gitmeden bir kaç saniye önce kokunun geldiğini
ve tüm duyularımın birden sevinçle çığlık atmaya başladıklarını

Tek başına, sadece öylece bedeninle bile mutlu edebilme yetin olduğunu anlatsam sana...

Mırıldandığın her tınının beynimin içinde yankılandığını,
aynı anda aynı şeyi hissedip aynı duyguyu anladığımızda içimde oluşan şöleni.

Gözlerini..

Bunlardan uzak kalmayı kim hak eder ki....

Sen;
Bildiğim bir kaç hüzün artırıcı duygu sende ki...
Anlayamadığın değil ama, anlamaktan bile sıkıldığın haller
Farketmeme sebebin de bu zaten. Kalp atışlarımı, aklımdan geçenleri, içimdeki seni...

Sen, 3 adım ötede bile olsan, teninin sıcaklığını hissediyorum ben... bundan yamacında dolanmak...

Olmadığında nasıl özlüyorum bilsen. Nedir bu kedi misali dolanmaların sebebi diyorsun ya içinden,
söyleyeyim, olmadığın her an yaşam enerjim sönüyor benim...

Bunun adı aşk mı? evet. zamanlı mı? ne zaman zamanlı olur ki aşk?

Adını koyunca rahatladım mı? hayır :)  ne zaman konforlu olur ki aşk ?

Çelişmeyeceğim bu sefer kendimle. tek dileğim bu. uzağında durup, izlemek de yeter.
ki ne zaman kavuşulabilir oldu ki aşk?

tek bildiğim, şuan tek nefesinle yaşayabileceğim...
olduğun her yerde sonsuza dek olabilirmişim gibi geliyor.
her halini sevmem de bundan. olman bile yeterli...

tüm bunları hissetmek o kadar güzel ki,  diğer tüm kocaman başlıklar küçülüyor karşında.

doğrularım çakıştı biliyorum.  ama "sen" doğrum o kadar güzel ki... kamaştı içimdeki her hal...

gözüm "sen"den başkasını görmüyor...

Gülmek İçin Yaratılmış Gözlerde Yaşlar Niye...

Unutamıyorum (hasret)

Ben Hayatın Mağlubuyum