Seni O Kadar Çok Sevdim Ki...

...

Son Anda...

SON ANDA...

Kaçan otobüse son anda

koşarak yetişmek gibi bir şey;

sana aşık olmak ..

Nefes nefese

durduğu için şoföre minnettar,

büyük bir zafer kazanmışçasına mağrur ..

Yolcularla göz göze gelince

mahçup ve tam zamanında binmekle

olamayacak kadar mesut ...

Gözlerinin Kıyılarında Büyümek Öylece...

Düşlerden bir bağ bozumu, günlerden özlem...

Kuyulardan bir sancı..Seni özlemek..Kemiklerinin inceliğine yaslanıp çocukluğuma köprüler kurmak...Avuçlarından iç denizlere göç etmek..En sonunda sende durmak..Saçlarının gölgesinde gökkuşağını tezahür etmek doyasıya..Sonra yaslanmak adının sığlığına..Sonra ellerimi göğsüme koyup gözlerinin sağnağında ıslanmak yıldız yıldız..Sonra arınmak harf harf..Sonra kıyılarında büyümek deniz saflığında..

Özlemlerden bir özlem, günlerden bir sen...

Uykulardan uyandırdım tüm harfleri..Sana koşmakta tüm cümleler..Bir yangına bürünmüş özlemlerimi nakışlıyorum bulutların eteklerine..Sen gökyüzünden beni sağdıkça ben nefesine ilhak olacağım..Sonra da sen de ölmek..Bırakmak öylece kollarımı kollarına..Gönül rahatlığıyla yığılmak ayak dibine...Kollarında ölmek velhasıl...Sonra da gözlerinde doğmak yeniden...

Sende bir ben...Bende bir sen...

Sen...Kıyıya uzanan bir deniz..Ben...Denize kıyısı olan bir toprak..Sen mavi, ben ise maviye özenmiş bir beden...Bahara özenen kış iken ben, sen baharları kıskandıran cümle...Şimdi iliklerime kadar senle ıslanmışken hangi özlem, hangi söz seni tarif eder ki..Seni ancak ben anlatırım değil mi ? Çünkü sen sadece bana aitsin..

Sen...Ben..Biz ve kızımız..

Mavi bilyelerin yuvarlandığı, rengarenk balonların gökyüzüne salıverildiği bir kıyıda büyümeliydi kızımız..Pembe etekleri kendini rüzgara aşık etmeliydi...Gözleri ise yıldızlara aydınlık vermeliydi..Bizim kızımız ya..Benden olma, senden doğma bir gül tanesi..Her dalı Cennet kokulu..Hayatla eşdeğer olmalıydı nefesi..Attığı her adım huzur adına olmalıydı..

.......

Doğduğunda Elif, her ağlayışına binlerce ağıt yakmalıyım..Küçük gözlerine tel tel hayatı dokumalıyım..Sonra ellerimde büyümeli..Kelimeler dudağına geldiğinde ilk baba demeli...Kızımla öyle içli dışlı olacağız ki kıskanacaksın bizi..Sonra senin gibi aynanın karşısında süslenmeli..Büyümeli işte..Biraz sen gibi..Biraz da ben...


Devrildim öylece..
Kalbimin sağına seni,
Soluna hayatı alıp özledim öylece..
Sonra da sana sarılırcasına cümlelere sarıldım.
Cümleler aktıkça yüreğimden..
Sen oldum..

Bir kıyı belledim kendime..
Seni özledikçe koşuyorum o kıyıya..
Seni anlatıyorum sonra..
Sonra dudaklarım kuruyor...
Susadıkça seni içiyorum...
Ne de olsa sen bana hayatsın...

" Özlenin sen olduğu bir yerde senden başka neyi özleyebilirim ki..."

" Gözlerinin Kıyılarında Büyümenin Onuru bana yaşattığın için sonsuz sevgilerimle..."

Seni seviyorum Sığlığıma Dua Genişliği Katan Kadın..


İsmail Sarıgene

Kadersen Özlemeye degersin 

Kedersen görmeye 

Bekleyecegim seni..

Sende,

Ölünceye Kadar Benden Başkasına 

Gönlünü Verme ki 

Mevlam, Ahirette Koysun 

Önüne 

İşte Sevdiğin Der Gibi...

İki kalp atımı arası suskunluk kadar

Seviyorum seni...
Ölüm kadar kısa

 arası aydınlık ka
Ömür kadar uzun...
İki göz kırpm
adar
Özlüyorum seni
Körlük gibi koyu
Yaşam gibi taze





<Yılmaz Değirmenci>>
<

Keşke bir sigara olsaydım…

dar vakitlerde dudağına SIĞINAN…!

Hep elinde yada …yanında olsaydım..YANMAK pahasına…!

Keder ve Derin keyfine hafif bir NEFES olsaydım…!

Bir parça duman olsaydım da CİĞERİNE dolsaydım…!

YANINDA olsaydım da varsın ” BİR AVUÇ KÜL ” olsaydım…

Eğer orta yerinden kırılırsa hasretin sazı
Bütün teller sağlam olsa ne anlamı var
Eğer yüreğinin ortasından vurulmuşsa insanın hası
Bütün Dünya onun olsa ne anlamı var... (B.Gökçe)

Kadavradan ibaret bir gövde,
İmlası bozuk bir cümle..
Bir de aramızdaki büyüyen özlem..

Biliyorum gelmeyeceksin...
Ne sen olabileceğim gözlerinin dibinde..
Ne ben olabileceksin yüreğimin terinde..
Ama...
Bir cümle olduk biz..
Anlatım bozukluğuna meyal verdik ise de,
Sevgiye dair alıntılanmış,
En anlamlı söz olduk biz..
Bizden doğma mutluluğu var ettik
Sevda sağnağında...
Bizden olma bir fincan umudu tazeledik
Hayat çaydanlığında...


Ey kirpiklerinden sağdığım gökkuşağı yedi rengi,

Hüzünbaz hüzünleri unut..Ayak diblerine kök salmış siyah’ı da ..Koş yeni demlenmiş yürek demime..Sokul ve mevzilen gözlerinde kuruttuğum kirpiklerime..Şarkılar sustu biliyorum..Söz sırası bizde..Mutluluğumuzdan alıntı birkaç çift umudumuz var dudaklarımıza ördüğümüz..Erişmese de ellerimiz ellerimize, bir yolumuz var özleminde yürüdüğümüz..Sana kaç gel demiyorum..Biliyorum hakkım değil bu..Bırak kanlı bir savaşın içinde geçsin ömrümüz..Çilekeş bir sonbahar yaprağına özensin gözlerimiz..Aynı tende, aynı gölgede yürümese de mavi düşlerimiz, aynı sevdanın ıslak cümlelerinde büyüsün adımız..İlintilensin kokun Cennnetle, bize aidatlansın ayrılık...Ne fark eder ki..Ben sendeyim...Sen bende...Bükülse de cümlelerimiz , sökülse de alfabemiz biz bir cümleyiz..Sen ve ben...İki harf bir cümleden ibaret mutluluk...


Mutluluğuma umudumu bağışlayan,

Biliyorum özlem kör topal zamanlarında ilerliyoruz..Sen benden uzakta, ben senden ırakta yürümekteyiz..Dışı düşsüzlüğe gebe kalmış bir sabahın koynunda boyun bükmekteyiz..Bazen gözlerimiz nemlenmekte, bazen de özlem aramıza perdelenmekte..Ama bırakmak yok sevgili..Mutluluk umuda gark olmuşsa, artık dönüş yok bu yoldan..Ölüm ölümümüzü öldürmeden gitmek yok sevgili..Bırak ellerinden içmeyeyim bir bardak suyu..Bırak gözlerinde sabahlamasın yüreğim..Uzaklarda bana ait bir cümle ol yeter..Koynumda sonbaharları kurban edemesen de bırak yanımda hep umut ol yarınlara...

Sığlığıma / içimdeki yalnızlığa bir dirhem hayatı aşılayan,

Sus.Dikenli telleri dudaklarına getirip kanatma yaralarını..Kavuşmamanın ızdırabına kanıp içme hüznün şerbetini..Bak kör bir yüreğe sevgiyi öğretiyorsun..Büyüyor içimde ölen bir çocuk..Yarım değil cümlelerim..Mutluluk fiilinden umut deryası cümleler kuruyorum mavilere..Rüzgarı omuzlarıma alıp bulutlara yeni göç yolları buluyorum..Biliyorum her yol sana...Biliyorum her söz sana..Evet zor yaşadıklarımız..Zifiri bir karanlık ilerlediğimiz, bir ölüm kalım savaşı göğsümüzden sildiğimiz..


Bırak aramızdaki özleme bakıp durma..
Kefenle gözlerindeki ıslaklığı..
Gün vuslat zamanı..
Gün bizi bizde yaşatma anı..

Doldur gözlerine kız cocuğu hayallerini..
Yürü bana doğru harf harf..
Yürü bana doğru dua dua..
Bir de gelirken bana,
Bİr avuç maviyi çok görme sakın..

Unutma;
Özlediğim kadar Sen’sin..
Sevdiğim kadar Ben’sin..

“ Seni özlemin en güzel yanı;
Seninle her gün yeniden doğmak mavilere..
Hep nefes al emi..
Seninle hayatlansın bu hayatım....“

28.11.2008

İsmail SARIGENE

Yaramı Sarmaya Yar Kendi Gelsin...

Oysa Bir Umuttu...

Sorma Ne Haldeyim Sorma...

Ben seninle çay içmek istiyorum.
Seni duymak,
seni görmek,
seni bilmek,
seni yanımda hissetmek istiyorum.
Sana şiir okumak istiyorum,
yazmaktan bıktım, usandım.

Ben artık yazıları sana söylemek istiyorum.

Küçük bir evde, büyük hayaller kurmak istiyorum.
Sobanın yanında, seninle birlikte, üşüyen ellerimi çayın sıcaklığına
bırakmak istiyorum.
Ben aslında sevmek değil,
seninle yaşlanmak istiyorum.

... / Õzdemir Asaf

Sensiz Olmadı Kaybolan neşemi şarkıda, sazda, Bulmayı denedim, sensiz olmadı, Felekten bir gece çalıp biraz da, Gülmeyi denedim, sensiz olmadı... Hasreti herkesten çok tanıyorum, Bu zehrin üstüne yok sanıyorum, Yaşlı gözlerimden utanıyorum, Silmeyi denedim, sensiz olmadı... Doğmanı bekledim battığın yerden, Dönmeyı bilmedin gittiğin yerden, Beni sarhoş diye sattığın yerden, Gelmeyi denedim, sensiz olmadı... Evlenmiş dediler, çıldıracaktım, Resim, mektup, şiir, ne varsa yaktım, İlmeği kaç defa boynuma taktım, Ölmeyi denedim, sensiz olmadı... Cemal Safi

Ben Bu Şiirin İçine Hapsettim Kendimi

Ben bu şiirin içine hapsettim kendimi 
Gidecek yerim yoktu tüm yollar ona çıkıyordu gidemedim. 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Kimim kimsem yoktu ondan gayri 
Namuslu yüreğimle bir gulu sevdim 
Ellerim kirliydi dokunamadım. 
Günahtı, yasaktı 
Yüreği helaldi de yüreğime 
Teni haramdı bedenime, 
Sonsuza dek yanmamak için 
Bir ömür yanmayı seçtim. 
Ve.. 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim. 
Vuslati olmayan bir hasret 
Sefası olmayan bir cefa 
Çaresizliğimim çaresizliği 
Olmayacak gözlerin dedim 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Ey gönül sorarım şimdi sana 
Hangi aşk daha büyüktür. 
Anlatılarak dile düşen mi? 
Anlatılmayıp yürek desenmi? 
Diye sormuştu şems 
Ben cevabını kendim verdim 
Sensizliği seçtim 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Sordum birgün dostuma 
Şöyle bana dedim nedir aşk 
Yanındayken bile özlemektir dedi 
Özlemekse aşk 
Ben özlemeyi hasreti seçtim. 
Kendimi bu şiirin içinehapsettim. 
Şimdi kimsenin bilmediği bir yerden 
Yalnızca onun bildiği 
Gülüşümle göz kırpıyorum ona 
Diyemediğim o kadar çok şey var ki içimde 
Hiç biri çıkamıyor artık dilimden 
Bir ömre sigacak iki gün kaldı elimdeki 
Radyoda esmer sesli adam 
Bir şiir okuyor hatırlarmışın diye 
Yüreğimle eşlik ediyorum 
Unutmadım gül yüzlüm 
Unutmadım bal sözlüm 
Sende beni unutma 
Dua dilencisi olmuş 
Gönlümden akıttığım acı gözyaşlarımla 
Bir firdevs i ala daki gülden sefaat 
Birde yüreğimin gonca 
Sevdamın tomurcuk gülünden af diliyorum 
Haydi usta görüş saati bitti 
Ömrümden bir ömür daha gitti artık 
Bir daha gelirsen eğer 
Zulanda beyaz bir gömlek 
Birde onun gülüşlerini getir 
Ve bu şiiride sen bitir 
Ben sevdadan yana herşeyi kaybettim 
Bir vefasız uğruna bittim 
Ve kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Cezam müebbet….

Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Kalbim şimdi bir sokak çocuğu

Kelebekleri göç etti gönlümün

Issızlaştı hayat sanki

Sanki, sabahı eksik şiirlerimin.

Sanki, gecesi hep kanayan bir yara 

Ve sanki, artık hep kanayacak... 

Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim

Çare yok, ağlayacak.

Bir tek şeyi unutma! 

Seni sevdim ben. 

Kapıları kendime ben açamadım

Ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni

Düşünüyorum da sen gideli ne çok yalnızım..

Sarmaşık aşkın sarısında kaldım, sarılamadım.

Savunamadım seni kimselere 

Anlatamadım seni kimselere

Kimsesiz kaldım, 

En çok da sensiz...

Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben..

Sana uyumak, 

Sana uyanmaktı hayat. 

Sıratını geçtim yaşarken korkmadan 

Korkumu geçtim cesaretle, ihanetle

Berduş bir yalan masumiyeti öptüm bile bile

Tek sen gitme diye

Sonbahar oldum yaprak yaprak

Ağaç oldum köklerimi unutarak

Tesellisiz bir geceye fırlatıldım

Kalbimi dar kafese kapatarak

İçimdeki bir kanarya 

Hiç susmadan ağlayacak

Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak

Seni sevdiğimi bağırdım mehtabına

Beyazında akladım bulutunun 

Mavi mavi sevdim seni içim kan ağlayarak

Bir tek şeyi unutma! 

Seni sevdim ben.

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.

Bugün sardunyalarım da açmadı

Belki de küskün renklere 

Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım

Sensiz soluyorum anlayacağın

Mavi mavi ölüyorum

Duyuyor musun, orada mısın, 

Var mısın, yok musun?

Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak, yıkılarak

Aklıma her geldiğinde ağlayarak...

Alıntıdır...

Sen yoksun.........

Boşuna yağıyor yağmur...

Birlikte ıslanmayacağız ki.....

Boşuna bu nehir......

Çırpınıp pırpırlanması.....

Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki...

Uzar uzar gider..

Boşuna yorulur yollar..

Birlikte yürüyemiyeceğizki..

Özlemlerde ayrılıklar da boşuna

Öyle uzaklardayız..

Birlikte ağlayamayacağız ki

Seviyorum seni boşuna..

Boşuna yaşıyorum

Yaşamı Bölüşemiyeceğiz ki ...

Sen Benim...

Yalandan sahteden kaçışım.

Rüyadan bıkışım.

Gerçeği arayışımsın.

Ve nihayet doğrumun tadına varışımsın,.

Sen Benim...

Bugüne şükredişim..

Yarınıma dua edişimsin.

Azla yetinişim, çok'a göz dikmeyişimsin.

Ve kapanmayan avuç içimsin..

Sen Benim...

Duygusal yaradılışım..

Ve tek özlediğimsin..

Hatırlarmısın...

Kaderde senden ayrı düşmek te varmış 

Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim.. 

Seni tanımadan 

Hele seni böyle deli divane sevmeden 

Yalnızlık güzeldir diyordum 

Al başını, kaç bu şehirden 

Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara 

Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git 

Git gidebildiğin yere git diyordum 

Oysa ki, senden kaçılmazmış 

Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış. 

Bilmiyordum. 

Yine de dayanmağa çalışıyorum işte 

Bir kır çiçeği koparıyorum gözlerine benzeyen 

Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye 

Rüzgar güzel bir koku getirmişse 

Saçlarını okşayıp gelmiştir diyerek avunuyorum 

Yaşamak seninle bir başka zamanı 

Bir başka zamanda seni yaşamak 

Her şeyden önce sen 

Elbette sen 

Mutlaka sen 

İster uzaklarda ol 

İster yanı başımda dur 

Sen ol yeter ki bu zaman içinde 

Ben olmasam da olur 

Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır 

Bitmiyorsun 

Çaresizliğim gün gibi aşikar 

Su olup çeşmelerden akan güzelliğin 

İnceliğin ışık yüzüme vuran 

Sen güneş kadar sıcak 

Tabiat kadar gerçek 

Sen bahçelerde çiçekler açtıran 

Sudan, havadan, güneşten yüce varlık 

Sen, o tek sevgi içimde 

Sen görebildiğim tek aydınlık 

Bir nefeste benim için al 

Havasızlıktan öldürme beni 

Bulutlara, yıldızlara benim için de bak 

Susadım diyorsam 

Bir yudum su içmelisin 

Ben yorulduysam sen uyumalısın 

Ellerim sevilmek istiyor 

Saçlarım okşanmak istiyor 

Dudaklarım öpülmek istiyor 

Anlamalısın. 

Ağaçların yeşili kalmadı 

Gökyüzünün mavisi yok 

Bu dağlar o dağlar değil 

Rüzgarında kekik kokusu yok 

Kim bu çaresiz adam 

Bu kan çanağı gözler kimin 

Kaç gecedir uykusu yok 

Gündüzü yok 

Gecesi yok 

Yok 

Yok 

Anladım 

Sensiz yaşanmaz bu dünyada 

İmkanı yok.

Yazar : ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

"de"ler bazen ayrı yazılır.

Senin "de" benim "de" 

Ayrı olduğumuz gibi.

Bazen de yanyana yazılır

Şu an 

Kimde, nerde olduğun gibi...! 

                                    

                                   (B.Gökçe)

Git diyorsun nereye gideyim,

Ümitlerim ne olacak ?


Ya senli hayellerim...

Ve bunca şiiri kim yazacak sana ?

Kim anlatacak içime sığdıramadığım seni.!

Söyle nereye gideyim...

Sıgaramın dumaninda bile sen varken ..!!!

Sen gitme ! takvimden günler gitsin, ömrümden ömrüm !..
 Ama sen gitme !.. Hüküm giydir ömrüme,.. bana denk gelen en bereketli mevsim ol ! .. Sonbahar ol, .. ilkbahar ol, .. ama gitme !!