Ben Bu Şiirin İçine Hapsettim Kendimi

Ben bu şiirin içine hapsettim kendimi 
Gidecek yerim yoktu tüm yollar ona çıkıyordu gidemedim. 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Kimim kimsem yoktu ondan gayri 
Namuslu yüreğimle bir gulu sevdim 
Ellerim kirliydi dokunamadım. 
Günahtı, yasaktı 
Yüreği helaldi de yüreğime 
Teni haramdı bedenime, 
Sonsuza dek yanmamak için 
Bir ömür yanmayı seçtim. 
Ve.. 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim. 
Vuslati olmayan bir hasret 
Sefası olmayan bir cefa 
Çaresizliğimim çaresizliği 
Olmayacak gözlerin dedim 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Ey gönül sorarım şimdi sana 
Hangi aşk daha büyüktür. 
Anlatılarak dile düşen mi? 
Anlatılmayıp yürek desenmi? 
Diye sormuştu şems 
Ben cevabını kendim verdim 
Sensizliği seçtim 
Kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Sordum birgün dostuma 
Şöyle bana dedim nedir aşk 
Yanındayken bile özlemektir dedi 
Özlemekse aşk 
Ben özlemeyi hasreti seçtim. 
Kendimi bu şiirin içinehapsettim. 
Şimdi kimsenin bilmediği bir yerden 
Yalnızca onun bildiği 
Gülüşümle göz kırpıyorum ona 
Diyemediğim o kadar çok şey var ki içimde 
Hiç biri çıkamıyor artık dilimden 
Bir ömre sigacak iki gün kaldı elimdeki 
Radyoda esmer sesli adam 
Bir şiir okuyor hatırlarmışın diye 
Yüreğimle eşlik ediyorum 
Unutmadım gül yüzlüm 
Unutmadım bal sözlüm 
Sende beni unutma 
Dua dilencisi olmuş 
Gönlümden akıttığım acı gözyaşlarımla 
Bir firdevs i ala daki gülden sefaat 
Birde yüreğimin gonca 
Sevdamın tomurcuk gülünden af diliyorum 
Haydi usta görüş saati bitti 
Ömrümden bir ömür daha gitti artık 
Bir daha gelirsen eğer 
Zulanda beyaz bir gömlek 
Birde onun gülüşlerini getir 
Ve bu şiiride sen bitir 
Ben sevdadan yana herşeyi kaybettim 
Bir vefasız uğruna bittim 
Ve kendimi bu şiirin içine hapsettim 
Cezam müebbet….