Birimiz kafeste, birimiz son nefesteydi sanki...Yaklaşamamak, yaklaştığında dokunamamak,
dokunsan bile yanına alamamak.
Bizimkisi aşkın duran haliydi.
Ben sana durdum, saatleri sana kurdum.
Gülüşümü gelişine sakladım,
gelişini belki son nefesime...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder